Gisteren gelezen in dit artikel op de website van De Morgen:

"Eerder dit jaar werd de iPod door wetenschappers onder de loep genomen, en daaruit bleek dat als het apparaatje hoogstens tien seconden op enkele centimeters voor de borst van een patiënt werd gehouden, dit in de helft van de gevallen de werking van hun pacemaker stoorde. Soms bleken de spelers het hartritme te verstoren en heel soms legden ze dat orgaan zelfs helemaal stil."

Ongetwijfeld hadden die snoodaards van wetenschappers hun nietsvermoedende proefkonijnen naar de nieuwe cd van de Eagles laten luisteren. ‘Long road out of eden’ is dan ook een extreem dodelijk saaie plaat. Nu, ik wist wel op voorhand dat deze plaat dé miskoop van het jaar zou zijn, maar toch wilde ik dit onwaarschijnlijke anachronisme voor geen geld missen. Niet dat ‘Long road out of eden’ aansluit bij het jaren ‘70 geluid van de Eagles overigens. Nee, zowel muzikaal, tekstueel als produktioneel voert ‘Long road out of eden‘ me eerder terug naar de tweede helft van de jaren ‘80; een periode waarin – ahum – Bruce Hornsby & The Range, Richard Marx, Michael Bolton, Poco, Phil Collins, Mike & The Mechanics én Eagles drummer / zanger Don Henley (met ’The end of innocence’) miljoenen units verscheepten van dit soort platen. Zelfs ’Girl I’m gonna miss you’ van de Milli Vanilli gruwels doemt weer op in de ballad ’What do I do with my heart’! Ach, beste gladjanussen: eat it gerust out van mijn part; het contrast tussen jullie zielloze plaat en Neil Young z’n ’Chrome dreams II’ kan immers niet groter zijn. Een mens zou er haast onzin van beginnen uitkramen als: Garth Brooks, kom terug! Alles is vergeten en vergeven! Tot slot, want ik moet hier – nu het jachtseizoen volop open is – dringend enkele hardnekkig boven den Bosberg rondcircelende adelaars neerschieten, nog deze gouden raad: ’Long road out of eden’ is dé essentiële miskoop van het jaar: stop ‘m bijvoorbeeld in de iPod van uw schoonmoeder, stel zelf de ongunstige effecten ervan op haar pacemaker vast en u zal er de Eagles ongetwijfeld eeuwig dankbaar voor zijn!