De eerste plaat van het jaar is al bekend. In het marginale café ‘De Sportvriend’ bij Vettige Swa werd gisteren ‘Tonight at the Arizona’ van The Felice Brothers verkozen tot dé marginalen plaat van het jaar. Voor één keer werd het dus niet Laura Lynn of Frans Bauer. De verhalen waarmee The Felice Brothers hun plaat vol lallen zijn dan ook enorm herkenbaar voor de gemiddelde marginaal: Een straalbezopen Vuile Mong die zijn vieze Jeanne nog eens langs achteren pakt, nadat hun tienerdochter Jenny (het had ook Shania kunnen zijn) meedeelde dat hete Jos haar had bezwangerd. Vuile Mong is bovendien een man van 12 stielen en 13 ongelukken die zijn geld liever verbrast op café dan dat hij eindelijk eens dat lek in het dak laat herstellen. Zoiets. U kent dat soort marginalen geluk wel uit ‘Het leven zoals het is’. Dit marginale sfeertje dikken The Felice Brothers nog wat aan door een zogenaamde blikseminslag tijdens de opname van ‘Hey hey revolver’ op de plaat toe te laten (hoor het zelf in ‘Song of the day‘). Miserie alom dus! Ik geloof ze niet, die Felice Brothers; het is een stelletje vetbetaalde acteurs. Zeker géén marginalen, zoals hun geromantiseerde “ellendige levensverhaaltje” op de achterkant van de hoes ons wil laten geloven. Qua fake gehalte moeten The Felice Brothers alvast niet onderdoen voor The Eagles. Wat zeg ik? Ik beluister zelfs liever nog een keer dat klinische ‘Long road out of eden’ dan dat zattekloten gelal op ‘Tonight at the Arizona’! Santé!

The Felice Brothers – Hey hey revolver