Ik had tot enkele maanden geleden een duidelijk omlijnd beeld over wat "muziekbeleving" voor mezelf inhield. Tot ik dit artikel las. Een artikel dat zowat al m’n ideëen overhoop haalde, en me nu nog steeds doet twijfelen over m’n eigen muziekbeleving van de laatste jaren.
Enfin, ik weet het sindsdien allemaal niet meer goed.
Doe eens wat moeite, en pak eens 5 minuten om dit sleutel-artikel te LEZEN !!! Ja, ook gij daar, betweterige moedwilligaard !
Besef wel: als u een geweten hebt, zal muziek beleven, beluisteren, downloaden, whatever,… nadien nooit meer hetzelfde zijn.
Wat dat te maken heeft met de film Jerry Maguire? Alles. Ik moest er meteen spontaan aan denken tijdens het lezen van dit impulsieve artikel. Wie deze pulpfilm gezien heeft (wie niet?) zal meteen begrijpen wat ik ermee bedoel. Ook na het lezen van dit artikel zijn er immers 2 mogelijkheden: ofwel de moeilijkste mogelijkheid (uw huidige muziekbeleving in vraag stellen), ofwel de gemakkelijkste mogelijkheid (denken van: "ja, hij heeft wel een punt", en vervolgens de schouders ophalen en gewoon verder doen waarmee je bezig was).
Iets om over na te denken. ’t is er dan ook het uur voor mè gedacht 
Roen's Ranch 