Het is bijna niet te geloven, maar zelfs ik heb genoten van deze voorbije prachtige lentedag. Ik had zelfs geen last van mijn neurosen toen we met onze copains bij Mong Blok in Pepingen een pint gingen pakken. Hopelijk koelt het nu vlug af en giet het de rest van de week oude wijven. Zo één veel te warme en veel te zonnige dag per maand is dan ook genoeg. Daarom alvast deze regendans:
Roen's Ranch 
Ik weet het niet goed. Naar mijn gevoel wordt in sommige jaren (of liever, decennia) betere muziek gemaakt dan in andere. Dire Straits en Bryan Adams horen daar zeker niet bij en Phil Collins al helemaal niet.
Het kan toch ook zijn dat recentere platen van bijvoorbeeld Elvis Costello, ik noem zomaar iemand, gewoonweg slechter zijn dan zijn oudere.
En veel muziek ontsnapt aan de tijd. Zo blijf ik de beste songs van Tim Buckley, George Jones, Aretha Franklin of Muddy Waters altijd goed vinden en zijn ze in zekere zin niet ouder dan uitstekende muziek van nu, bijvoorbeeld die van the Gutter Twins.
Maar dat vroeger niet alles beter was, daar heb je gelijk in. Altamont in 1969 bijvoorbeeld, dat was niet bepaald goed. Of Charles Manson in ‘the summer of ’69’.
LikeLike
Ja, daar sla je de nagel op de kop Martin: sommige muziek ontsnapt aan de tijd; mooi verwoord.
Mijn punt was eigelijk dat ik het triest vind dat vele jongeren vandaag niet meer geraakt worden door nieuwe en oude muziek. Het komt doordat hun muzieksmaak niet natuurlijk geëvolueerd is in dit downloadtijdperk waarin ze gratis toegang hebben tot alle muziek ooit gemaakt.
Maar ik week te zeer af van mijn punt denk ik. Ik heb het te stuntelig verwoord door te verwijzen naar mezelf; dat zowel nieuwe als oude muziek me vandaag nog altijd kan raken, diep treffen, van mijn sokken blazen…
LikeLike