Oorlog !

Niemand staat vandaag nog stil bij de oorlog in Irak. Hoog tijd dus om ons oog eens te richten naar de andere oorlogen in de wereld. Hoe zou het tegenwoordig bijvoorbeeld nog zijn met de Loudness War? Ik heb het hierover al eens eerder gehad, en ook Peerke besteedde er aandacht aan op zijn blog, maar nu kom ik er even op terug omdat het volgende mij opviel in het cd-boekje van ‘The seldom seen kid’ van Elbow:

“To preserve the excitement, emotion and dynamics of the original performances this record is intentionally quieter than some. For full enjoyment simply Turn Me Up!”

En vervolgens wordt er verwezen naar deze website; een initiatief dat ik alleen maar kan toejuichen en hopelijk volgen veel artiesten en groepen dit advies op.

Het viel me al op dat ik de nieuwe cd van Elbow de voorbije weken zo graag beluisterde. In de eerste plaats vanwege de schitterende songs, maar je kan tijdens het beluisteren van deze cd inderdaad nog eens, zoals het citaat het zegt, de volumeknop regelaar van je stereo installatie ouderwets opendraaien zonder een aanslag op je gehoor of op de speakers te plegen. Eindelijk nog eens een cd waarvan je halverwege géén hoofdpijn krijgt, zoals bij de meeste hedendaagse cd’s. De songs op de cd’s van Arctic Monkeys bijvoorbeeld krijgen geen seconde ademruimte vanwege het dichtgeplamuurde geluid; de refreinen klinken even hoofdpijn luid als de strofes. Maar niet alleen de, zowel major als indie, rockbands zijn betrokken in de hedendaagse loudness war; ook de singer songwriters zetten de meters constant in het rood en draaien alle schuiven volledig open: ’Wind & rook’, de nieuwe plaat van Lieven Tavernier bijvoorbeeld zou zo veel mooier klinken in een analoge, dynamische productie. De nieuwe overbodige cd ‘The hungry saw’ van Tindersticks doet me dan weer beseffen dat de groep, zowel qua geluid als qua songs, nooit meer zo goed zal klinken als op hun eerste twee titelloze platen. En het is zo’n zonde dat de prachtige songs op ’Magic’ van Bruce Springsteen en ’Icky thump’ van The White Stripes zo’n verschrikkelijk gecompresseerd geluid aangemeten kregen. Iedereen denkt bovendien een moddervet geluid te horen op zijn mp3’s, maar eigelijk klinken mp3’s net flinterdun. Ik wéét ineens waarom ik niet graag mp3’s beluister, laat staan dat ik ooit een iPod zou willen. Daarom alleen al is het zo’n verademing en een lust voor het oor om nog eens zo’n heerlijk, “open”, dynamisch geluid te horen op nieuwe platen als bijvoorbeeld ’The seldom seen kid’ van Elbow; maar ook bijvoorbeeld op ’Not too late’ van Norah Jones, ‘Raising sand’ van Robert Plant & Alison Krauss of ‘Modern times’ van Bob Dylan.

Tot slot nog dit advies: ‘Harvest’ van Neil Young klinkt zo veel beter, want genuanceerder, op een originele LP versie dan op de latere cd persingen. Dat heb ik zelf begin dit jaar getest, en sindsdien beluister ik ’Harvest’ graag en veel. Koop daarom liever de originele LP’s van oude platen, of cd remasters van begin tot halverwege de jaren ’90 als het niet anders kan. De dubbel cd ’Remasters’ van Led Zeppelin uit 1990 bijvoorbeeld klinkt zoveel beter dan de recente update ’Mothership’ hiervan. Voor recente producties geldt dan weer het omgekeerde: ‘Icky thump’ van The White Stripes klinkt op cd al vreselijk (het geluid, niet de songs), maar de LP versie klinkt zo mogelijk nog verschrikkelijker. Koop daarom nooit LP versies van hedendaagse cd’s. Tenzij het mooiere want grotere artwork bieden hedendaagse Lp’s immers geen enkele meerwaarde; integendeel. En mijn eigen ervaring tenslotte, heeft me geleerd dat je maar beter geen oude cd’s (muziek die al vanaf het cd tijdperk gemaakt en meteen op cd uitgebracht werd dus) vervangt door nieuwe geremasterde veel te dure deluxe editions. ’Grace’ van Jeff Buckley klinkt écht veel mooier in zijn oorspronkelijke versie uit 1994 dan in de anniversary edition uit 2004. En ook het heropnemen van de oude songs op de cd’s ’Blauw’ en ’Open’ voor de nieuwe cd ’2007’ was een slecht idee van The Scene. Eén en ander hierover vind je terug als je klikt op de links op deze pagina. Of voor wie niet meer kan lezen, is er nog altijd dit filmpje: