BREAKING NEWS
Hier had vandaag normaal een verslag van het concert van Elliott Murphy in Kortrijk moeten staan. Maar hetgeen we op onze terugreis vannacht naar onze hometown Galmaarden meemaakten was stukken spectaculairder. Toen we Edingen uitreden werden we bijna geramd door de lokale brandweer. Ik zei nog: “Ja, die mannen zullen honger hebben zeker en om een pak frieten rijden”. Tot madam ineens een enorme rookpluim in het donker zag. In Herhout, zo’n 3 kilometer in vogelvlucht van Galmaarden, zagen we een enorme brand in de verte. Meteen schoot het door m’n hoofd: “Het zal toch onze Ranch niet zijn zeker!” Hoe dichter we Galmaarden naderden, hoe meer de schrik ons om het hart sloeg. Tot we een duidelijker beeld kregen: de kerk van Galmaarden stond in lichterlaaie! Ik weet niet of u ooit al een kerk in brand hebt zien staan, maar zoiets om 2u ‘s nachts meemaken, is onwezenlijk en surrealistisch. En nee, deze keer lag het niet aan mijn pillen. Toen we Galmaarden binnenreden, mochten we het centrum al niet meer in. We moesten een omweg maken om aan de andere kant van het dorpscentrum te geraken. We parkeerden de auto langs de kant en zijn net als vele andere inwoners van Galmaarden de ramptoerist gaan uithangen. Je eigen dorpskerk in brand zien staan, maak je tenslotte naar alle waarschijnlijkheid maar één keer mee in een mensenleven. Toen we op het dorpsplein aankwamen, woedde de brand in alle hevigheid. De toren leek net een enorme brandende toorts. Iemand vertelde me dat jongeren rond 1u30 vuurpijltjes aangestoken hadden die in de dakgoot van de kerk beland waren waardoor de brand zich vlug en in alle hevigheid kon verspreiden. Als surrealistisch beeld kon dit wel tellen: in het midden van de nacht, een brandende kerk en daarrond de attracties van de Sinksenkermis plus half Galmaarden in nachtkledij op het plein. Het resultaat is, zoals u hieronder kunt zien, verschrikkelijk en onwezenlijk op dit onchristelijke uur van de dag. Ondanks de inspanningen van 5 brandweerkorpsen uit Geraardsbergen, Edingen, Ninove, Lennik en Aalst, lijken enkel de muren nog de enige overblijfselen te zullen zijn. In ieder geval: zoiets meemaken in je eigen mooie dorpje pàkt. Sommige oudere inwoners konden hun tranen niet bedwingen en huilden. Ik verwenste mezelf ondertussen dat ik geen goeie fotograaf ben en begon lukraak foto’s en filmpjes te schieten, in de hoop dat er toch een paar geslaagde exemplaren zouden tussenzitten om u een beeld te geven van deze ramp die het pittoreske Galmaarden getroffen heeft. Bovendien verwenste ik mezelf dat ik geen extra batterij voor het fototoestel heb. In ieder geval: Vele inwoners van Galmaarden op deze flank van de Bosberg zullen morgen niets vermoedend ontwaken, naar de bakker op het plein gaan, en hun uitgebrande kerk aantreffen. Hoe zat het nu weer met Pinksteren en brandende tongen? Damn, ik ben mijn godsdienstlessen allang vergeten, en op dit uur nog googlen zie ik echt niet meer zitten. En bovendien stinken madam en ik nu uren in de wind naar de rook. Net of we zelf op de barbecue geroosterd werden. Feit is: Galmaarden heeft geen kerk meer. Amen.
YouTube filmpje 1: (let vooral niet op mijn commentaar; ik was waarschijnlijk nog stoned van m’n pillen ofzo)
Foto’s:
surrealistisch,
ik dacht bij het lezen van je mail dat je ons een kloot aan het afdraaien was… jammer genoeg niet.
LikeLike
Ik ben evenmin gelovig, maar toen ik deze beelden zag dacht ik toch bijna meteen aan “the lord’s burning rage”.
Bijzonder indrukwekkend. Toch hoop ik dat je zulke dingen niet vaak meer moet meemaken.
LikeLike