Ongecensureerd

Dankzij Secretly Belgian voel ik me al een paar dagen terug 15 jaar. Het jaar 1989 was dan ook een sleuteljaar in mijn muzieksmaak evolutie: ik mocht vanaf mijn 15de verjaardag (in januari) wekelijks beginnen uitgaan en mijn beste schoolvriend was een metalfreak. Een gevaarlijke combinatie, want we zopen ons iedere week te pletter tijdens de fuiven in zaal Elysee te Vlezenbeek. Ik hield het altijd bij gewone pintjes, maar S. wisselde ook af met zwaardere bieren en sterke drank. Daardoor belandde hij dikwijls later op de avond letterlijk in de goot om van daaruit de rioolput vol te kotsen. S. had het moeilijk met het leven en sprak dikwijls over zelfmoord; iets waarmee hij me dikwijls bang maakte. S. z’n grote frustratie was dat hij maar geen vriendinnetje kon krijgen, maar zijn imago, moeilijke karakter, mondige brutaliteit, klederdracht, occulte accessoires rond z’n hals en muzieksmaak beletten dat en maakten hem niet bepaald geliefd bij de meisjes. Ik kwam veel bij S. thuis en telkens z’n ouders weg gingen, zette hij pornofilms op. S. kon maar niet genoeg krijgen van blonde sletten die vaginaal, anaal, oraal of in alle mogelijk denkbare combinaties van dat alles genomen werden. Dankzij S. zag ik dus voor het eerst pornofilms. Thuis hadden we immers geen videorecorder, en dus moest ik me thuis tevreden stellen met het legendarische wekelijkse Veronica tv programma de Pin Up Club (met de brievenrubriek van Wendy Van Wanten!). Je zag er wel de lekkere kontjes, prachtige tieten en zelfs de mooi geschoren kutjes van de lekkerste moordgrieten, maar tot neuken kwam het jammer genoeg nooit in de Pin Up Club.

Voor nog meer blonde bimbo’s was ik aangewezen op MTV’s Headbanger’s Ball, waarin gelukkig ook veel glam (hair) metal aan bod kwam. De clips van de hair metal bands zaten immers vol hete wijven. De combinatie van de bloedhete sletjes in die clips met de opzwepende muziek en oerdomme teksten maakte dat ik en S. beiden van glam metal hielden. Ons lijflied was toen overigens ‘18 and life’ van Skid Row want we waanden ons beiden de stoere ‘Ricky’ uit de songtekst. Op ons 15^de leek dat immers best cool: een moord plegen op je 18^de en dan een levenslange gevangenisstraf uitzitten. Ach ja; op je 15^de ben je nu éénmaal niet verstandiger. Dan ga je zelfs op een bepaald moment met een mes in mekaars arm kerven om dan een dure bloedeed te zweren en nog meer van dat soort idiote leukigheden. In ieder geval was ik de grootste hair metal freak van ons beiden, want S. was vooral een heavy metal freak. Ik wilde er net hetzelfde uitzien als Brett Michaels van Poison of Vince Neil van Motley Crue en liet daarvoor zelfs blonde “mesjen” in mijn lange haren trekken bij een kapster. Ik hoopte zo snel met een lekkere blonde del te kunnen neuken. In afwachting masturbeerde en kwijlde ik dan maar tijdens het bekijken en genieten van de wulpse wijfjes in onder andere deze clip en in deze fantastische clips:

Poison – Fallen angel: