CD – EVA DE ROOVERE : De jager – Belgisch Verdriet in 2006 (6)

Sinds de albums ‘Eva’ en ‘Pays’ met Kadril en het charmante ‘Kleine blote liedjes’-project met Gerry De Mol (voor de muggenzifters: andere platen waar Eva bij betrokken was kocht ik niet) draag ik Eva De Roovere een warm hart toe. Niet in het minst omwille van haar op het gemoed masserende prachtige stem, die mij om de één of andere reden altijd aan Iets of Iemand van vroeger doet denken.  Het zat er al een paar jaar aan te komen dat Eva ooit eens een soloplaat zou opnemen en met ‘De jager’ is dat er nu ook van gekomen.

‘De jager’ werd ons aangekondigd als een rootsplaat en de titelsong die aan het album voorafging bevestigde dat aanvankelijk. Niet zo opmerkelijk overigens, die titelsong, maar toch stel ik vast dat ik de volumeknop opendraai telkens ‘De jager’ op Radio 1 voorbijkomt. Maar dat ligt waarschijnlijk méér aan die onweerstaanbaar verleidelijke stem van Eva dan aan de kwaliteiten van de song zélf. ‘De jager’ is immers slechts een matig samenraapsel van afdankertjes van Tom Van Laere (Admiral Freebee) en Iwein Segers (Groep Jezus) die het nummer samen schreven.

Toch bleek de ‘De jager’ dan toch niet representatief voor de rest van het gelijknamige album.  Met rootsmuziek heeft dit plaatje immers weinig te maken. Niemand minder dan Joost Zweegers (Novastar) schreef namelijk met het flauwe ‘Emma’ en het, euhm, anonieme ‘Anoniem’ 2 matige, kitscherige Novastar-schetsjes voor Eva en dan weet je wel dat je vér van rootsmuziek verwijderd bent. Ook broodschrijver Frank ‘De Mens’ Vander Linden schonk Eva met ‘Niemand zoals wij’ en ‘Zonde van de tijd’ 2 afdankertjes van z’n eigen groep. Voorts bevat ‘De jager’ Eva’s eigen weinig geïnspireerde, compleet en al van puberale karamellenverzen voorziene slappe flutsongs als ‘Fantastig toch’, ‘Dat mag niet’ en het toepasselijk getitelde ‘Om mee te slapen’. Maar de prijs van meest wansmakelijke song wordt weggekaapt door ‘Tijger’; het soort song dat je zou verwachten op Eurosong For Kids vertolkt door een rebelse tienermeid with an attitude, maar in werkelijkheid het resultaat is van een weinig vruchtbare samenwerking tussen Eva en Iwein Segers. ‘Tijger’ komt bij de luisteraar dan ook over als het typische “was het dat maar”-gevoel na een veelbelovende one night stand. Enkel het gedreven duet ‘Slenterblues’ met Wimmeke Punk haalt zowel muzikaal als tekstueel het niveau van ‘Kleine blote liedjes’, maar het is natuurlijk veel te weinig om deze plaat nog te redden.