CD – ADMIRAL FREEBEE : Wild Dreams Of New Beginnings

Een song opnemen met Emmylou Harris; Erik Van Neygen en Sanne dromen er al jààren van! Dankzij Malcolm Burn, producer van Emmylou Harris haar fantastische Drieluik ‘Wrecking ball’, ‘Red dirt girl’ en ‘Stumble into grace’, werd die droom voor Admiral Freebee werkelijkheid. Malcolm Burn bracht Admiral Freebee en Emmylou Harris samen en die ontmoeting resulteerde in het akoestische, verstilde duet ‘Coming of the knight’ dat het nieuwe, derde Admiral Freebee-album ‘Wild dreams of new beginnings’ mag afsluiten. Voor zo’n once in a lifetime unieke kans zou je denken dat Admiral Freebee met z’n beste song ooit zou uitgepakt hebben. Helaas is ‘Coming of the knight’ dat niét. Niet dat het een teleurstellend zwak nummer is; integendeel! ‘Coming of the knight’ is best een oerdegelijke song, maar het resultaat klinkt wat geforceerd. Dat hoor je aan de zuchtende, smachtende zang van Harris, die zich hoorbaar nauwelijks raad wist met het nummer. Bovendien passen de stemmen van Admiral Freebee en Harris totaal niet bij mekaar. Gemiste kans, maar dit pakken ze Admiral Freebee in ieder geval nooit meer af én ‘Coming of the knight’ zal hoe dan ook op z’n minst een Radio 1-klassieker worden. Het is Admiral Freebee van harte gegund.

Voor de opnames van z’n nieuwe album deed Admiral Freebee, net zoals op voorganger ‘Songs’, dus weer beroep op een Amerikaanse sterproducer. Malcolm Burn hield nochtans geen prettige herinneringen over aan zijn vorige Belgische produktie. Tijdens de opnames van ‘I paint pictures on a wedding dress’ van Zita Swoon klikte het totaal niet tussen producer Burn en Zita Swoon-opperhoofd Stef Kamil Carlens en terug in België had Carlens geen goed woord over voor de rechterhand van Daniel Lanois. Meer zelfs; Carlens verprutste het werk van Burn door zelf nadien nog wat aan de plaat te klooien en het resultaat was er dan ook naar: ‘I paint pictures on a wedding dress’ leek nergens op. Sindsdien vind ik Carlens een arrogante, koppige, kortzichtige betweter; een beetje de Jean-Marie Dedecker van de Belgische Rock zeg maar, die ondanks zijn enorme talent wellicht nooit met een ultiem meesterwerk zal uitpakken. Zijn enorme ego staat hem dat domweg in de weg.

Het grote ongelijk van Carlens destijds wordt met ‘Wild dreams of new beginnings’ nog maar eens bewezen: samenwerken met Malcolm Burn is een godsgeschenk waar de ruimdenkende, avontuurlijk ingestelde Admiral Freebee, in tegenstelling tot Carlens, gelukkig wél dankbaar gebruik van maakte. ‘Wild dreams of new beginnings’ werd dankzij Malcolm Burn dan ook het beste Admiral Freebee-album totnogtoe.

Het meest ingetogen album ook, want met het Neil Youngiaanse ‘I’d much rather go out with the boys’ en de heerlijke roadsong ‘Living for the weekend’ telt de cd slechts 2 uptempo songs. Tijdens de eerste beluistering van het album vond ik ‘I’d much rather go out with the boys’ trouwens nog een drammerig zeiknummer, maar toen had ik nog niet gelet op de machtige riff waarop het nummer steunt. En zie, een tiental beluisteringen later evenaart ‘I’d much rather go out with the boys’ al het niveau van die andere machtige Admiral Freebee classic ‘Ever present’; niet in het allerminst dankzij de verrukkelijke backing vocaliste Sandrine. Wat Natalie Delcroix was voor ‘Ever present’, is Sandrine voor dit nummer: méér dan zomaar backing vocaliste dus. Voor u denkt: “Sandrine, is dat niet die talentloze plastieken arrenbie-barbietrut van bij ons?” Welnee, déze Sandrine is de vrouw van Malcolm Burn die trouwens zelf ook al een aantal platen op haar naam heeft staan. Dankzij haar samenwerking met Admiral Freebee op een aantal nummers op ‘Wild dreams of new beginnings’ leren we haar hier nu ook kennen en het mag gezegd: ze laat meteen een onvergetelijke indruk na. Zéker in het breekbare, spaarzaam gearrangeerde duet ‘Nobody knows you’, dat vanwege z’n sacrale sfeer niet had misstaan op ‘Red dirt girl’ van Emmylou Harris.

Met het langzaam openbloeiende titelnummer overtreft Admiral Freebee overigens dat onaantastbaar gewaande ‘Ever present’. Het hoopvol klinkende ‘Wild dreams of new beginnings’ is een Grootse Song met U2-allures en brengt het betere U2-werk in herinnering. Enkel een splijtende moordriff van The Edge ontbreekt. En gelukkig verknoeit Admiral Freebee het nummer niet door Bono-gewijs “Ik sta op de top van een berg en ik ga steeds maar luider loeien” te zingen. Het weidse ‘Wild dreams of new beginnings’ is nu al een Monument in de Belgische Rockgeschiedenis, damesenheren! En voeg daar meteen ook maar de grijsgrauwe grootstadsblues van ‘Perfect town’ aan toe, waarin Admiral Freebee mijmerend door de verlaten, uitgeregende straten van het Antwerpen nà de moorden slentert. Gelukkig maar dat het nummer lang voor de recente gemeenteraadsverkiezingen geschreven werd of ‘Perfect town’ was misschien wel een carnavalskraker geworden.

Vorig jaar bestempelde ik ‘Songs’ als de perfecte glijbaan naar een meesterwerk. En hoewel ‘Wild dreams of new beginnings’ totaal anders klinkt dan z’n voorganger is het toch dat verhoopte meesterwerk geworden. Het verschil met de vorige platen is dat deze nieuwe plaat gevrijwaard bleef van overtollige speelse ballast als bv. ‘Hope alone’, waardoor ‘Wild dreams of new beginnings’, ondanks het doorgaans ingetogen karakter, de eerste perfect uitgebalanceerde Admiral Freebee-plaat geworden is. Producer Malcolm Burn haalde dan ook het beste uit Tom Van Laere als songschrijver en drukte duidelijk hoorbaar zijn kwaliteitsstempel op het album. Niet dat het stoort; integendeel. Dankzij de verzorgde, typische Malcolm Burn-produktie én het duet met Emmylou Harris is ‘Wild dreams of new beginnings’ een tijdloze plaat van internationale klasse geworden. Volgens onze verslaggever ter plaatse hebben Erik Van Neygen & Sanne hem al. En u? 8/10