Hank III – Straight to hell

In de top 5 van meest beluisterde cd’s @ Roen’s Ranch in 2006 prijkt vast en zeker ook ‘Straight to hell’ van de moderne outlaw countryheld Hank Williams III (yep, kleinzoon van de Grote Hank). De plaat deed me altijd goesting krijgen om mijn paard van stal te halen en ermee door de uitgestrekte Galmaardense prairies te draven. Of om mijn madam by surprise langs achteren te pakken op de hooizolder @ Roen’s Ranch. In het beste geval kreeg ik dan een welgemeende “fuck off” in mijn gezicht geslingerd, waarna ik dan maar de hand sloeg aan andere geiten @ Roen’s Ranch. In het slechtste geval kreeg ik echter de riek welgemikt in mijn kloten geplant, waarna ik als een bezetene door de hele Ranch begon te square- of te linedancen. Enfin, er valt wel altijd wat te beleven @ Roen’s Ranch als ‘Straight to hell’ opligt. Fun gegarandeerd! Spijtig dat er nog geen YouTube filmpjes van bestaan, want op den boerenbuiten gebeurt er tenminste nog eens wat! In ieder geval is ‘Straight to hell’ één van die weinige platen waarvan ik bij iedere beluistering goesting krijg om desnoods de hele Ranch af te breken. Manmanman, wát een geweldige “FUCK YOU!” plaat is me dit toch zeg! Zeg maar gerust: de ‘Nevermind’ van de moderne outlaw country!

De plaat neemt een valse start met een sample uit de gospelcountry van ‘Satan is real’ van The Louvin Brothers waarna de gates of hell opengestampt worden en het titelnummer er als een op hol geslagen paard vandoor raast. Opa Hank en Waylon Jennings knikken vervolgens goedkeurend vanuit het hiernamaals bij de 2 outstanding outlaw country-songs ‘Thrown out the bar’ en ‘Things you do to me’. Kleine Hank eert hen en andere illustere outlaws als Merle Haggard, Johnny Cash, David Allen Coe en George Jones in het weemoedig twangende ‘Country heroes’ en doet er, terwijl hij toch bezig is, nog een eerbetoon aan de vermoorde legendarische mountain dancer ‘D. Ray White’ bovenop. Na het heerlijke squaredance-nummer ‘Low down’ volgen nog de aanstekelijke honky tonks van ‘Pills I took’, ‘My drinkin’ problem’ en ‘Crazed country rebel’.

Maar dé hoogtepunten van de cd zijn de hondsbrutale hillbilly from hell songs zoals het al eerder vermelde titelnummer, het al even aanstekelijke ‘Smoke & wine’ en voorál ‘Dick in Dixie’; een welgemeende fuck you richting alle fake popcountrywatjes en –trutjes type Garth Brooks, Tim McGraw, Carrie Underwood, Faith Hill en alle andere varianten hierop.

“I’m here to put the "dick" in Dixie / and the "cunt" back in country / ‘Cause the kind of country I hear nowdays / is a bunch of fuckin’ shit to me / And they say that I’m ill-mannered / that I’m gonna self-destruct / But if you know what I’m thinkin’ / you’ll know that pop country really sucks”, sneert Hank III hen toe in het refrein van ‘Dick in Dixie’. Ik wil graag geloven dat hij het hiermee nog properkes gehouden heeft. Het had immers evengoed zoiets kunnen zijn als “I’m here to put my dick in the Dixie Chicks / You know those pop country sluts can really suck”. Of ligt dat eerder aan mijn verdorven brein? In ieder geval: Beslist niet voor gevoelige oortjes, noch voor humorloze intellectuele studentjes die zichzelf te goed voelen voor dit soort aanstekelijke boerenlol.

‘Not everybody likes us’ zingt Hank III in het gelijknamige nummer en zo is het maar net. Je bent ofwel voor ofwel tegen dit soort white trash crazed outlaw country. In het laatste geval blijf je beter vér weg van deze verderfelijke, duivelse plaat en kan je beter jezelf nog wat afrukken op de atonale zwijmelklanken van om het even welk overroepen Pitchfork-rukgroepje. Gezonde boerenlullen als ik genieten ondertussen met volle teugen van deze ultieme “Fuck you!”-plaat-van-het-jaar! 9/10