ELLIOTT MURPHY Spirit of 66 Verviers, 31 mei 2008

Elliott Murphy & Madam Roen

Olivier Durand & Madam Roen

Gisteren hadden madam en ik een afspraak met al onze medegelovigen in Verviers; het Mekka voor alle Elliott Murphy volgelingen die er ieder jaar hun traditionele jaarlijkse Hoogmis samen vieren. De Hoogmis ging als vanouds door in de Kerk van de Heilige Spirit of 66; de tempel bij uitstek waar alle Elliott Murphy gelovigen vanuit alle uithoeken van Europa ieder jaar weer naartoe gezogen worden door die ene gemeenschappelijke factor die hen allen bindt: de belijdenis van de Rock ‘n roll volgens onze Goeroe Elliott Murphy en diens apostelen Olivier Durand, Alan Fatras en Laurent Pardo.

Alvorens de Heilige Spirit of 66 te betreden kwamen sommigen van ons een paar uurtjes vroeger bijeen in La Glacerie om er een overheerlijk, rijkelijk gespijsd avondmaal te nuttigen. Ik opende nog maar net de deur van de taverne of daar viel de schone Duitse Gudi me al in de armen. Ik voelde meteen mijn bloeddruk stijgen, want Gudi is niet onknap en haar warme onthaal maakte dat de toon gezet was. Toen ik me eindelijk van Gudi onttrokken had om verder de gelagzaal te betreden pakte Andrew uit Londen me stevig beet en kuste me hartelijk op de linker- en rechterwang alsook op het voorhoofd. Gekust worden door de grootste Neil Young fan laat een mens niet onberoerd en Andrew en ik praatten later nog honderduit over de recente Neil Young concerten die Andrew bijgewoond had en we deelden ook elkaars bewondering uit over de nieuwe helden Ryan Adams en Tom McRae. Meer hartelijke begroetingen van vrienden uit alle winstreken volgden en een half uurtje later konden madam en ik eindelijk aan onze maaltijd beginnen. We dienden immers voldoende krachten en energie op te doen alvorens ons naar het Rock ‘n roll feest te begeven in de Spirit of 66.

Toen we even nadien de Heilige Grond van de Spirit of 66 betraden voelden we de Heilige Geest van de Rock ‘n Roll over ons nederdalen. Een gelukzalig gevoel, waardoor ik aanvankelijk niet eens doorhad dat de immer goedlachse Reggy uit Amsterdam zijn rechterarm in het gips zat. Kwam dat door de nieuwe gitaar die hij voor vanavond voor onze Goeroe Elliott Murphy meegebracht had of zat zijn lieftallige vrouwtje Jacqueline er voor iets tussen? Verdorie, nu zal ik het misschien nooit te weten komen, want toen zijn gehavende arm me eindelijk opgevallen was, kwamen andere mensen me alweer begroeten. Ik was blij Johan en zijn bevallige vrouwtje te zien. Daardoor was ik tenminste zeker dat er prachtige foto’s van deze avond zouden genomen worden, die binnenkort ongetwijfeld op Johan’s fotoblog te bewonderen zullen zijn. En nee maar! Zag ik daar plots toch wel niet de rechtstreeks uit de uitgestrekte Scandinavische naaldwouden overgevlogen, stevig uit de kluiten gewassen sparren Steinar en Anders opdoemen zeker! Om nog maar te zwijgen van de oogverblindende Spaanse Rainy Season schonen.

De Spaanse furie kon het na een kwartiertje niet meer houden en brulde onze Goeroe en Gevolg naar het Heilige Podium van de Spirit of 66. Hun Verschijning deed de temperatuur in de Kerk uitstijgen tot haast ondraaglijke waarden, maar niemand die kloeg want we voelden de onmenselijke hitte niet eens. We waren immers allen zo blij om onze Goeroe in blakende gezondheid op het podium te zien verschijnen en we wisten dat Hij ons van onze menselijke lasten zou verlossen middels Zijn goddelijke uitstraling en Zijn Blijde Boodschap die hij ons gedurende de volgende 3 uren zou verkondigen.

Elliott Murphy bad om ontferming in zijn Openingsgebeden ‘Crepuscule’ en ‘Black crow’ waarna meteen al de Eerste spetterende Lezingen ‘Sonny’ en ‘Green river’ volgden. Zalvende Psalmen als ‘Pneumonia alley’, ‘Ophelia’ en ‘You never know what you’re in for’ deden de oververhitte gemoederen enigszins bedaren. Tevergeefs echter, want de klassieke Lofzangen ‘Last of the rock stars’, ‘Just a story from America’ en ’On Elvis Presley’s birthday’ uit het Oude Testament en de recentere Lofzangen ’And General Robert E. Lee’, ‘Lost and lonely’’Razzmatazz’ en ’Canaries in the mind’ uit het Nieuwe Testament brachten iedereen in vervoering en opperste extase, waardoor de tropische temperaturen in de Spirit of 66 het kookpunt benaderden. Waarna goeroe Elliott Murphy het even welletjes vond en enige toelichting verschafte tijdens de Homilie die Hij opdroeg aan de bonkige Scandinaviërs Steinar en Anders. Hij bezong de prachtige ‘Scandinavian skies’ die Zijn Hart gestolen hadden en droeg daarom iedereen op om voortaan onze naasten met ’A touch of kindness’ te behandelen. Iedereen scheen deze Blijde Boodschap begrepen te hebben, want nooit eerder schreeuwde iedereen zodanig de longen uit het lijf tijdens dé ultieme Geloofsbelijdenis ‘Diamonds by the yard’.

Hierna was de feitelijke Mis eigenlijk gedaan maar onze Goeroe nam ruimschoots de tijd om iedereen te zegenen middels hartverwarmende Slotgebeden als ‘A little push’, ‘Navy blue’, ‘The day after Valentine’s Day’, ‘Somebodies anniversary’, ‘Come on Louann’, ‘The valey below’, ’On my mind’, ’Crying creatures of the universe’ en ’Selling the gold’. Dat deed Hij echter pas nadat Hij ons in hogere sferen had gebracht met de aan Oppergod Jim Morrison opgedragen, vlammende Preek ’LA woman’, waarbij de Heilige Tempel nét geen vuur vatte vanwege de vele vuurspetters die gitarist Olivier Durand kwistig in het rond strooide middels verschroeiende gitaarsolo’s. Met een welgemeend ’As good as’ namen Elliott Murphy & The Normandy All Stars definitief afscheid van ons en daarmee zat de jaarlijkse Hoogmis er weeral eens op. Afspraak volgend jaar voor de nieuwe Hoogmis. In tussentijd krijgen we eerst echter nog een voorproefje in de AB Box. Allen daarheen! Bestel massaal tickets langs hier! Dwing de AB organisatie er op die manier toe de volledige zaal ter beschikking te stellen! Elliott Murphy verdient dat immers. Meer dan wie ook.

Setlist (thanks to Holger for posting it on the Night Lights Mailinglist):

beginning of the show : 21:32
01 Crepuscule
02 Black Crow
03 Sonny
04 Green River
05 Pneumonia Alley
06 Ophelia
07 Razzmatazz
08 Canaries In The Mind
09 You N
ever Know What You´re In For (first part unplugged)
10 Last of the Rock Stars/Shout!/Last of the Rock Stars
11 Just A Story Of America
12 On Elvis Presley’s Birthday
13 Scandinavian Skies (dedicated to Steinar and Anders)
14 Lost And Lonely
15 A Touch of Kindness
16 And General Robert E. Lee
17 Diamonds By The Yard

23:21

1st Encore
18 LA Woman/Baby Please don’t Go/Spoonful/I Got my Mojo Working/LA Woman
19 A Little Push
20 Navy Blue
21 The Day After Valentines Day
22 Somebodies Anniversary
23 Come On LouAnn

2nd Encore
24 The Valley Below
25 On My Mind
26 What´s That

3rd Encore
27 Crying Creatures of The Universe
28 Selling The Gold
29 Frankenstein’s Daughter
30 As Good As

end of show 0:42

My recording of the LA woman medley:

My recording of ‘Crying creatures of the universe’:

4 gedachten over “ELLIOTT MURPHY Spirit of 66 Verviers, 31 mei 2008

  1. Hallo Reinhard,

    goed je weer eens gezien te hebben, je hebt er weer een schitterend verslag van gemaak!

    Het verhaal van de schouder is simpel: ski-ongeluk toen ik begin april naar Elliott in Zug, Zwitserland wilde gaan.

    Like

  2. Thanks very much Reinhard,
    both videos are fantastic memories !
    Very nice to could see you and Natascha !

    Thanks so much for your sharings !!!
    Cheers
    Gudi

    Like

  3. Knappe review Roen! Of de foto’s wat worden zal ik de komende dagen nog zien, maar ‘k denk het niet… kheb niet echt de tijd genomen om te fotograferen, was te afgeleid door deze 3 uur durende magistrale geloofsbeleidenis 😉 Bedankt voor de fijne filmpjes trouwens!

    Like

Reacties zijn gesloten.