Nationale Feestdag in Brussel

Nooit op je blog zeggen dat er morgen iets volgt. Je kan morgen immers dood zijn en dan is er geen morgen meer. Niet op je blog, niet daarbuiten. Maar mijn dood was dus niet de reden dat kant B van mijn Elliott Murphy mixtape niet volgde, en gelukkig maar want ondanks alle gezeik in die idiote kop van me leef ik veel te graag. Nee, het afgelopen weekend zochten we naar een oplossing waar we pas gisteravond laat het antwoord op vonden. De hele uitleg doet er niet toe; ik geef u gewoon de sleutelwoorden ‘downloaden’, ‘Dime’, ’Elliott Murphy’, ’Spirit of 66’, ’concert’, ’2008’, ‘dvd branden’, ‘vob files’ en ‘Nero’. Deze sleutelwoorden maakten dat ik er maar niet toe kwam om kant B van mijn Elliott Murphy mixtape hier te posten. Ondertussen ben ik de mixtape zelfs al beu gehoord. Madam en de dochter kennelijk nog niet. Nochtans heb ik veel plezier beleefd aan het maken van die mixtape. Zoveel zelfs dat ik er de komende weken nog ga maken. Ik zal wel zien of ik ze dan ook hier post. Een aanleiding om hier iets te posten is altijd belangrijk voor me. Ik post nooit zomaar om het even wat. Doordat kant B op zich liet wachten, heb ik wel kunnen zien hoe populair kant A was en bij het analyseren van die statistieken stelde ik een merkwaardig fenomeen vast: Openingstracks ‘Drive all night’ en ‘Sonny’ werden beiden 12 keer beluisterd, waarna er voor ‘Hollywood’ 8 luisteraars afhaakten. De beste tracks op het einde konden zelfs nog slechts 2 luisteraars boeien. Ik ben alvast benieuwd wat de statistieken van kant B zullen zeggen. Kant B begon ik overigens met ‘Green river’ uit mijn favoriete Elliott Murphy cd ‘Strings of the storm’ uit 2003. Waarna enkele live publieksfavorieten volgden met ‘Change will come’ uit de cd ‘Going through something’, ‘Come on Louann’ uit de cd ‘Soul surfing’, ‘You’ll nver know what you’re in for’ uit de cd ‘Night lights’ en ’Destiny’ en ’Sicily’ uit de cd ‘12’. Met die 2 laatste tracks lapte ik mijn eigen vooropgestelde regel om oud met nieuw werk af te wisselen aan mijn laars. Gelukkig zag ik hierna tijdig in dat ik nog een aantal favoriete songs van mijn madam niet opgenomen had. Hoog tijd dus voor ’Dragon’ uit de cd ’Soul surfing’, ’Hard core’ uit de cd ’Beauregard’ en ’Ophelia’ uit de nieuwe cd ’Notes from the underground’. Na ’Ophelia’ kon ik mezelf niet bedwingen om daar de klassieker ’Anastasia’ uit ’Just a story from America’ aan vast te breien. Voor de hand liggend, weinig geïnspireerd; ik weet het. Maar foert. Deze was gewoon té mooi om te laten liggen. Na ‘Anastasia’ had ‘Isadora’s dancers’ moeten volgen vond ik, maar ik merkte dat ik al aan het einde van Kant B gekomen was. Ik diende dus een geschikte afsluiter te vinden, en ‘Isadora’s dancers’ is dat niet. Ook hier was ik weinig geïnspireerd en dus volgde het logische ‘Diamonds by the yard’ uit de cd ‘Night lights’ ; het nummer ook waarmee Elliott Murphy steevast zijn setlist bij ieder concert besluit. En daarmee was mijn Elliott Murphy mixtape af. Tijdens het compileren besefte ik pas hoeveel cult klassiekers en sterke songs Elliott Murphy geschreven heeft. Ik kon wel een tweede, een derde en misschien zelfs een vierde mixtape maken zonder aan kwaliteit in te boeten. Maar deze eerste mixtape zal voorlopig volstaan. Ik ben Murphy voorlopig weer even kotsbeu gehoord. Zeker nu het Nationale Feestdag is. U mag nu in ieder geval op de play knop drukken van mijn esnips playlist hieronder om kant B te beluisteren van mijn Elliott Murphy mixtape. De playlist van kant A kan u overigens ook nog altijd beluisteren via het vorige bericht.